Betoverd door Bali: hoogtepunten en tips

Wáárom leer ik niet om vliegtickets te kopen die meer dan een uur overstaptijd hebben?

Door een vertraagde vlucht vanuit Amsterdam miste ik mijn overstap naar Bali op Kuala Lumpur. Het was 15:00 en de volgende vlucht zou pas vertrekken… de volgende ochtend om 9:00!

Maar, gelukkig was er een hotel geboekt door KLM, inclusief eten. Dus, goed geregeld eigenlijk. Toen ik mijn verlies had genomen was het tijd om naar het Sama-Sama hotel te marcheren. Deze was tot mijn verrassing binnendoor te bereiken via het vliegveld (er kwam zelfs een buggy rit aan te pas van een vriendelijke Maleis - bucket list dingetje hoor). Het was eigenlijk echt heel lekker om na de 12 uur durende vlucht even te kunnen douchen, rustig avondeten vanaf het goed gevulde buffet en te kunnen slapen. Les geleerd: situatie accepteren, en move on.

Uitgerust werd ik wakker, nam ik ontbijtje en ging ik weer naar het vliegveld. Om 13:00 lokale tijd landen we op Bali.

De eerste vier dagen spendeer ik in Ubud. Elke straathoek geurt naar wierook en de offertjes gemaakt van bladeren en kleurrijke bloemetjes die op de stoep liggen, moeten ontweken worden. Of nou ja, stoep. Een soort verhoging met talloze gaten er in. Er ontstaat een nieuwe waardering voor de vlakke, brede stoepen die we hebben in Nederland. Maar, de brede glimlacht waarmee iedereen mij tegemoet loopt is meer waard dan welke vlakke stoep dan ook. Ubud prikkelt al mijn zintuigen.

Favoriete plekken in Ubud:

  • Kafé: fantastisch café in hartje Ubud. Op de kaart staan veel (vegetarische) gerechten, bereid met biologische en gezonde ingrediënten. De bediening is lief en snel, wat fijn is als je remote werkt en even snel tussendoor moet eten.

  • Portobello: dit is écht een dikke tip. Bij Portobello scoor je de leukste kleding met de mooie, kleurrijke Indonesische prints.

  • Watercress: iets meer upscale, maar het eten hier is voortreffelijk. Leuke tent voor ontbijt en lunch.

  • Milk & Madu: café waar je heerlijk kunt zitten. De architectuur van deze plek is prachtig, met hele hoge plafonds en glazen wanden. Hier serveren ze comfortfood zoals pancakes, burgers en pizza’s.

  • Mudra: mooi openlucht café met een gezellige sfeer. In het weekend is er live muziek.

Tip: neem een dagpas voor Hanging Gardens of Bali

Ik zou mezelf niet zijn als ik mezelf niet ook een ochtend schandalig zou laten verwennen. Trots dat ik hier ben, op eigen houtje, besluit ik een dagpas bij the Hanging Gardens of Bali te boeken. Als beloning van mijn heldhaftige daad.

Waarschijnlijk herken je de foto’s van de beeldschone infinity pool van dit vijf-sterren resort, dat uitkijkt over de ongerepte jungle van Bali. De afdaling naar het zwembad is al een belevenis op zich: in een glazen gondola daal je af door tropische vegetatie, kleurrijke planten en heerlijk geurende bloemen. Wát een paradijs!

Bij een dagpas zit een massage in de prachtige spa inbegrepen. Twee lieve dames wachten mij op en bieden mij een verkoelend doekje en een sapje aan. Ik mag mijn massageolie uitkiezen en ga voor frangipani, een bloemige geur. De massage zelf is hemels. Met op de achtergrond het geluid van de jungle worden alle knopen uit mijn lijf gemasseerd.

Bij terugkomst krijg ik nog een gemberthee aangeboden. Ik keer terug naar waar ik mijn bedje bij het zwembad heb uitgekozen. Ondertussen is het wat drukker geworden. Terwijl ik het publiek observeer bedenk ik me dat ik in een aflevering van “The White Lotus” zit. Desondanks lig ik heerlijk en neem ik af en toe een verkoelende duik in het zwembad. Een dagpas is precies voldoende.

Vertrek naar het noorden

Na vier dagen is het tijd om naar Lovina de trekken, een plaatsje aan de noordkust van Bali dat bekend staat om de dolfijnen die je hier kan spotten. In Lovina zal het tien-daagse retreat plaatsvinden waar ik aan zal deelnemen.

Maar, niet voordat we een stop hebben gemaakt bij de watertempel: Pura Tirta Empul. Hier is het de bedoeling dat wel alles wat we achter willen laten, letterlijk van ons af gaan spoelen. We krijgen een sarong aan en worden naar binnen begeleid. Allereerst brengen we een offer, wat bestaat uit verschillende bloemetjes, aan de goden en “bidden” we voor wat we wensen te ontvangen.

Daarna trekken we een andere sarong aan en gaan we het water in. We dompelen onszelf onder de spuitmonden. Drie keer in de mond, drie keer het gezicht wassen en daarna helemaal onder de straal. Het water maakt veel los. Heel bijzonder, ik ben dankbaar dat ik dit mag meemaken.

Na het water ritueel mogen we ook nog een ceremonie bijwonen. In kleermakerszit zitten we achter de priester, die gebeden uitroept. We komen haast in meditatieve stand. Dat het een bijzondere reis gaat worden is zeker,

Ik kom aan in Sawah Lovina, dat voor het retreat is uitgehuurd. Het resort bestaat uit bungalows gelegen in een prachtige tuin. Een oase van tropische bomen, bloemen en planten. In het midden van de tuin ligt een heerlijk zwembad en er is ook een pagode waarin we elke dag zullen mediteren. De achtertuin van het resort is een rijstveld. Het voelt goed om mijn koffer uit te kunnen pakken, wetende dat we hier nog wel even zullen verblijven.

De Boeddhistische tempel bezoeken

De volgende tempel die we bezoeken is de Brahmavihara-Arama. Dit complex heeft, door de ligging in Bali wat prominent Hindoestaans is, een bijzondere mix van boeddhisme en Hindoeïstische architectuur. Er zijn hier verschillende tempelgebouwen en we worden uitgenodigd om in elke tempel even stil te staan, te mediteren en te voelen.

In de eerste tempel voel ik me zwaar, drukkend. Ik heb hoofdpijn en last van mijn benen, het lukt mij niet helemaal om in kleermakerszit te komen.

Daarna is de vrouwentempel aan de beurt, die gewijd is aan de vrouwelijke godinnen binnen het Hindoeïsme. Wat er hier gebeurt is heel bijzonder. Zodra ik de tempel binnenstap, krijg ik een gevoel van sereniteit en rust. Hier lukt het gek genoeg wel om in kleermakerszit te komen. Terwijl ik naar het altaar kijk, met die prachtige beeltenissen van krachtige vrouwen, voel ik ook opeens de vrouwen in mijn eigen familie heel sterk, maar ook mijn voorouders. Ik had wel uren in die tempel kunnen zitten, ik voelde me overgegeven.

In de opvolgende tempels ervaar ik vooral rust. Wederom kijk ik mijn ogen uit. De architectuur is fantastisch en je voelt gewoon de eeuwenoude energie. De plek maakt diepe indruk op mij.

Snorkelen en dolfijnen spotten

Na het ontbijt stappen we het busje in om iets heel erg leuks te gaan doen: snorkelen! Het is voor mij de eerste keer.

We rijden naar het strand van Lovina, waar vlakbij de kust een koraalrif is aangelegd. We krijgen ons masker, de snorkel en flippers. Na een korte uitleg heb ik het eigenlijk al snel in de vingers en flipper ik zo de zee in. Wat is dit leuk!

Er is ongelofelijk veel te zien: prachtig koraal, tropische vissen zoals clownvisjes en papengaaivissen, en zelfs twee zeeschildpadden. Door de ritmische ademhaling kom ik in een soort flow en voel ik me enorm verbonden met de wonderschone wereld die zich onder mij afspeelt.

We moesten enorm vroeg uit de veren, maar voor een goed doel: om zes uur in de ochtend vertrokken we naar het strand om op zee dolfijnen te gaan spotten! Het was zó indrukwekkend om in alle stilte de zon op te zien gaan over de zee.

De dolfijnen lieten even op zich wachten, maar toen: opeens waren ze daar, en hoe. Hele scholen dolfijnen die mee zwommen met de boot en af en toe zelfs een vreugdesprong uit het water maakten! Magisch om te zien hoe deze bijzondere dieren zó in flow met elkaar zwemmen.

We hadden zelfs de mogelijkheid om aan een soort trapeze te hangen naast de boot, waardoor je de dolfijnen onder je kon zien zwemmen met een snorkel. Na een lichte aarzeling ging ook ik het water in. Helaas heb ik geen dolfijnen gezien terwijl ik in het water lag (iemand anders wel!), maar alleen al zo meegetrokken te worden door de boot was betoverend. Iemand beschreef het als “vliegen in de nacht” en dat was exact juist. De plankton in het water leek op glitters, als sterren in een donkere hemel.

Avontuur als toegift

Op de laatste dag stapte ik in de taxi naar Denpasar airport na uitgebreid afscheid te hebben genomen. Het verkeer was werkelijk waar verschikkelijk. Op gegeven moment zat ik echt op hete kolen, omdat ik én heel nodig moest plassen én ik de tijd steeds meer als zand tussen mijn vingers van mij vandaan glippen. Uiteindelijk besloot de taxichauffeur om mij op een scooter te zetten. Terwijl we wachten op de scooter kon ik gelukkig tussendoor even snel naar het toilet - of nou ja, beter gezegd een gat in de grond. Maar opgelucht dat ik was!

Hup, helm op, koffertje voorop en gaan met die banaan. Op hoge snelheid zigzagden we tussen de auto’s door. Ik was blij dat ik op tijd zou komen, maar wat vond ik het spannend!

Bali heeft me betoverd. Ik ga hier zeker nog een keer terugkomen!

Vorige
Vorige

Weekend bij Inn on the Lake

Volgende
Volgende

10 lessen uit mijn solo reis naar Bali